Miso is een raar goedje. Het is een pasta, gemaakt van gefermenteerde sojabonen. Het is niet dezelfde als sojasaus, zoals ketjap of kikkoman, want er wordt gebruik gemaakt van een ander schimmel om de sojabonen te laten fermenteren. De sojabonen moeten minstens 3 maanden worden gefermenteerd, totdat het de karakteristieke smaak, structuur en geur heeft. Deze smaak en geur kunnen niet veel mensen waardeerden. Het ruikt sterk en muffig. Op zich niet vreemd: het zijn beschimmelde sojabonen. Ik vergelijk de smaak en geur van miso graag met de Indonesische durian. Ook daarvan zijn er mensen die deze vrucht heerlijk vinden en anderen vinden het om te kotsen.
Ik hou van durian…ik vind het echt heerlijk, alles, inclusief de geur en smaak. Maar van miso moet ik kokhalzen…ik weet niet waarom, waarschijnlijk de geur die het doet.
Maar miso is te eten, echt waar! In soepen: Los een theelepel misopasta in 200 ml kokend water en voeg er wat knoflook en ketjap aan toe. Met wat groenten vind ik dit wel te eten (niet al te lekker, maar eetbaar zonde rover je nek te hoeven gaan) In andere gerechten, zoals bij het gebruiken in een marinade, combineert het heel goed met de Japanse sojasaus van Kikkoman en terriyakisaus. Waarom doe je nou zoveel moeite om dit goedje op te eten hoor ik veel mensen zeggen. Nou ja, ik weet het zelf ook eigenlijk niet...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten